W czasie tego sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej Duch Święty pomnaża w nas swoje dary: mądrość, rozum, radę, męstwo, umiejętność i bojaźń Bożą. Ponadto umacnia nas on do świadczenia o wierze chrześcijańskiej słowem i czynem.”

Sakramentu Bierzmowania zwykle udziela się podczas wizyty Biskupa w naszej parafii. W chwili obecnej oczekujemy na wskazanie daty przez Diecezję Ełcką.

Podstawowe zasady

  • przyjęcie chrztu oraz I Komunii świętej;
  • pełne uczestnictwo w Mszach św. (przyjmowanie komunii świętej);
  • uczestnictwo w katechezach szkolnych;
  • życie zgodnie z przykazaniami Bożymi i Kościelnymi;
  • prowadzenie indeksu / dzienniczka kandydata do bierzmowania.

Świadek Bierzmowania

Kto może być świadkiem bierzmowanego ?

  • rodzić chrzestny (zalecane);
  • bliska osoba która przyjęła już sakrament bierzmowania i jest praktykującym katolikiem;
  • w przypadku osób niebędącymi parafianami potrzebne jest specjalne zaświadczenie z swojej parafii o możliwości pełnienia funkcji świadka bierzmowanego.

Świadkiem bierzmowanego nie może być jego rodzić bądź opiekun prawny.

Instrukcje według I Synodu Diecezji Ełckiej

Bierzmowanie

Bierzmowanie jest drugim sakramentem chrześcijańskiego wtajemniczenia, przez który ochrzczeni „jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do jej bronienia” (KK 11).

Istota obrzędu bierzmowania polega na namaszczaniu krzyżmem na czole ochrzczonego, którego dokonuje się z włożeniem ręki szafarza i wypowiedzeniem przez niego słów: „Przyjmij znamię Ducha Świętego”.

Udzielenie bierzmowania w parafii powinna poprzedzać systematyczna katechizacja kandydatów oraz bezpośrednie ich przygotowanie, zakończone przed proboszczem lub wyznaczonym przezeń kapłanem egzaminem. Katecheza przygotowawcza do tego sakramentu winna prowadzić do świadomego wyznawania wiary otrzymanej na chrzcie oraz do umiejętności obrony chrześcijańskich przekonań wobec współczesnych zagrożeń. Przygotowaniem należy dlatego objąć nie tylko kandydatów do bierzmowania, lecz także rodziców i świadków oraz całą wspólnotę parafialną (por. kan. 890)

Kandydatów należy zachęcać, by obierali sobie tylko imiona chrześcijańskie (może to być także imię z chrztu). W celu skonkretyzowania świadectwa, jakie bierzmowani mają dawać swoim postępowaniem, należy zachęcać kandydatów do tego sakramentu do podejmowania (bądź odnawiania) przyrzeczeń powstrzymywania się od spożywania alkoholu, palenia tytoniu oraz używania narkotyków. Wiek przyjmującego bierzmowanie.

Zgodnie z przepisem kan. 891, sakrament bierzmowania wierni powinni przyjmować w pobliżu wieku rozeznania, chyba że zaistnieje niebezpieczeństwo śmierci, lub zdaniem duszpasterza co innego doradza poważna przyczyna. Zgodnie z ustaleniami Konferencji Episkopatu Polskiego oraz praktyką diecezjalną, do sakramentu bierzmowania jest dopuszczana młodzież ostatnich lat szkoły podstawowej, zazwyczaj klas VIII, jeżeli wzgląd duszpasterski tego wymaga, również młodzież klas VII.

Ci wierni, którzy nie przyjęli bierzmowania we wskazanym wieku, powinni to uczynić najpóźniej przed zawarciem związku małżeńskiego. Ze względu na występujące u tych kandydatów braki w zakresie formacji religijnej, należy poświęcić im więcej uwagi i zapewnić im bardziej gruntowną katechezę.

Świadek bierzmowania

Jeżeli warunki na to pozwalają, bierzmowany powinien wybrać sobie osobnego świadka, który wobec niego zaciąga podobne obowiązki jak rodzic chrzestny. Wypada, aby świadkiem bierzmowania był jeden z rodziców chrzestnych, przez co mocniej akcentuje się związek chrztu z bierzmowaniem oraz czyni bardziej skutecznym obowiązek i zadania chrzestnego. Nie może być świadkiem ojciec lub matka bierzmowanego.

Wymogi stawiane dla świadka bierzmowania pokrywają się niemal w całości z warunkami dla rodziców chrzestnych w Statucie 639. W każdym razie wymagane jest, aby był on dojrzały do wypełnienia tego zadania, miał ukończone 16 lat, aby sam przyjął już sakramenty chrześcijańskiego wtajemniczenia i odznaczał się przykładem chrześcijańskiego życia.